Design
Joris Kritis & Julie Peeters

The Belgian artist Ives Maes started his Recyclable Refugee Camp project in an ironic attempt to make 100% ethic correct art. By this statement Maes refers to a tradition of the ethical obligation that art should have a social relevance. The result is a Gesamtkunstwerk of recyclable living units existing of organic structures such as hideaways, latrines and water sources built according to the rules of the UN Refugee Agency. Maes questions the touristic view in which we look at the world, the voyeuristic impulse of the human being and the documenting role the art world tries to fulfil. 

De Belgische kunstenaar Ives Maes startte zijn Recyclable Refugee Camp-project in een ironische poging om 100% ethisch correcte kunst te maken. Met deze uitspraak verwijst Maes naar een traditie van de ethische verplichting dat kunst een maatschappelijke relevantie moet hebben. Het resultaat is een Gesamtkunstwerk van recyclebare wooneenheden bestaande uit organische structuren zoals schuilplaatsen, latrines en waterbronnen gebouwd volgens de regels van het VN-Vluchtelingenagentschap. Maes stelt de toeristische kijk waarin we naar de wereld kijken, de voyeuristische impuls van de mens en de documenterende rol die de kunstwereld probeert te vervullen in vraag.